Η ενορία του Κρέφελντ διαθέτει μια εν πολλοίς άγνωστη, αλλά όχι λιγότερο σπάνια και υψηλής ποιότητας λειψανοθήκη με κεντρικό λείψανο του Αγίου Διονυσίου και άλλων αγίων.
Καλούπι λειψανοθήκη monstrance με τη μορφή ενός μικρού, δίπτερου οικιακού βωμού με στολίδια από πολύτιμους λίθους από αλμαντίνη και κοράλλι, καθώς και περίτεχνα στοιχεία από σμάλτο και φιλιγκράν, χρονολογείται από τα τέλη του 19ου αιώνα και πιθανότατα κατασκευάστηκε από τον κοσμηματοπώλη του Krefeld Peter Oediger (στο εκείνη την εποχή κοντά στο μνημείο Weber στο Südwall στο Krefeld). Τουλάχιστον η γκραβούρα του βρίσκεται στη βάση της λειψανοθήκης.
Ο συντονιστής του εκκλησιαστικού συμβουλίου και ο εφημέριος της ενορίας «Πάπας Ιωάννης XXIII» στο Κρέφελντ μας ζήτησαν πραγματική καταγραφή και καταγραφή των υφιστάμενων ζημιών και προτάσεις για την αποκατάσταση αυτού του ειδικού χρυσοχοείου αντικειμένου, που είναι φυσικά εξαιρετικής σημασίας. για την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου στο Κρέφελντ είναι.
Το έτος 2020 ξεκίνησε για εμάς με μια εξαιρετικά συναρπαστική επίσκεψη στο σκευοφυλάκιο του Αγίου Διονυσίου και μας έδωσε τη μοναδική ευκαιρία να εξετάσουμε από κοντά αυτήν την όμορφη ιστορική λειψανοθήκη.
Καταρχήν καταγράφηκαν οι πιο εμφανείς ζημιές στη λειψανοθήκη. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά ήταν τα σπασμένα διακοσμητικά φύλλα στην επάνω ζωφόρο της οροφής της λειψανοθήκης και οι πολλοί πολύτιμοι λίθοι που έλειπαν, συμπεριλαμβανομένων των τοποθετήσεων γύρω από το μεσαίο τμήμα της λειψανοθήκης. Επιπλέον, μάλλον έλειπε ένα μεγάλο σκηνικό πολύτιμων λίθων στο «μέτωπο» της λειψανοθήκης και Διακοσμήσεις σε στυλ quilling αριστερά και δεξιά κάτω στις δύο εξωτερικές πλευρές των «φτερών του βωμού» σε κλειστή κατάσταση.
Είχαμε προετοιμαστεί εκτενώς για αυτήν την επίσκεψη: Όχι μόνο είχαμε μια παρόμοια ζωφόρο φύλλων στο σπίτι μας συνεργείο κατασκευάστηκε και έτσι μπορούσαμε να εξασκήσουμε το καλούπι του εκ των προτέρων και οι βίδες δοκιμής, με τις οποίες μπορούσαμε να προσδιορίσουμε με ασφάλεια τα υπάρχοντα σπειρώματα των ρυθμίσεων πολύτιμων λίθων που λείπουν, ήταν μέρος των εκτεταμένων αποσκευών εργασίας μας.
Αφού ασφαλίσαμε το περιβάλλον εργασίας με αντι-ανακλινική συσκευή και καλύψαμε τη λειψανοθήκη με ένα ραμμένο "μανδύα" 😉, αρχίσαμε να καλουπώνουμε την ελαττωματική ζωφόρο οροφής με τη βοήθεια σιλικόνης που σκληραίνει γρήγορα, ώστε αργότερα να μπορούμε να αναπαράγουμε τα εξαρτήματα που λείπουν στο στούντιο μας στο σπίτι, πιστό στο πρωτότυπο.
Μετά τη φωτογραφική τεκμηρίωση και τη μέτρηση των ρυθμίσεων πολύτιμων λίθων που λείπουν και των ελαττωματικών διακοσμητικών αντικειμένων, τα νήματα των ρυθμίσεων πέτρας που δεν ήταν πλέον διαθέσιμα προσδιορίστηκαν με τη βοήθεια των προετοιμασμένων "δοκιμαστικών βιδών" μας, ώστε αργότερα να μπορούν να αναπαραχθούν με ακρίβεια σε το στούντιο:
Μετά από σχεδόν δύο ώρες, όλες οι ζημιές στη λειψανοθήκη φωτογραφήθηκαν, μετρήθηκαν, τεκμηριώθηκαν γραπτώς και μπορέσαμε να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας για το σπίτι εμπνευσμένοι από τις πολλές μοναδικές εντυπώσεις.
Εάν υπάρξει αποκατάσταση αυτού του μοναδικού αντικειμένου μετά από αυτήν την πραγματική καταγραφή, αυτό θα είναι σίγουρα ένα από τα πιο σημαντικά σημεία των προσπαθειών μας να κάνουμε με ιστορικά αντικείμενα χρυσοχοΐας.
Οπότε κρατάμε τα δάχτυλά μας σταυρωμένα για τον εαυτό μας... 😉